Maandag 27 februari 2012
Johan heeft zijn eerste dag in bed met wisselende stemming doorgebracht.
Het ene moment heel bereidwillig en gelaten, en zo ineens heel strijdbaar en opstandig.
Nog steeds meent hij zeker te weten dat hij gewoon kan lopen en dat het vallen een ongelukje was.
Vandaag is onze huisarts gelukkig weer terug van vakantie, ik zit met veel vragen.
Hoe nu verder......Johan wil.....hoe dan ook......beslist zijn bed uit en lopen.
We zullen over de eventuele mogenlijkheden moeten brainstormen.
Later op de dag schrijf ik weer verder over de uitkomst van het overleg.
Vervolg:
De kans dat Johan nog van het bed afkomt is wel heel erg klein.
De zwakte en instabiliteit werken eigenlijk alle hulpmiddelen bij het staan en lopen tegen.
De mogenlijkheden om Johan voor een val te behoeden is nihil, geen gewaarborgde veiligheid.
Op bed blijven is dus het enige veilige voor dit moment.
We moeten nu eerst maar even roeien met de riemen die we hebben.
Hoe het verder gaat zal de tijd uitwijzen, we leven bij de dag
Eerst deze klap maar samen proberen te verwerken,kan dat eigenlijk wel?